Kinezyterapia

Kinezyterapię dosłownie tłumaczy się jako leczenie ruchem. Upraszczając jest ona gimnastyką leczniczą opierającą się na wykonywaniu ćwiczeń ruchowych, których rodzaj, cel oraz formę określa fizjoterapeuta. Ćwiczenia mogą oddziaływać na organizm miejscowo, bądź ogólnie. Niektórymi z głównych celów kinezyterapii są: zwiększenie możliwości ruchowych oraz wzmocnienie pacjenta, nauka prawidłowego ruchu i wyeliminowanie szkodliwych kompensacji, maksymalizacja możliwości funkcjonalnych.

Sam Wojciech Oczko, nadworny lekarz m.in. Stefana Batorego mawiał, że ruch jest w stanie zastąpić każdy lek, lecz wszystkie leki razem wzięte nie zastąpią ruchu.

W celu maksymalizacji oraz utrzymania efektów osiągniętych dzięki ćwiczeniom terapeuci wykorzystują kinezjotaping jako metodę pomocniczą.

  • choroby reumatyczne,
  • zaburzenia kardiologiczne
  • choroby układu nerwowego i stany po udarze,
  • stany po operacjach i zabiegach,
  • uszkodzenia mięśni, ścięgien oraz więzadeł,
  • stany po złamaniach kości,
  • wady postawy,
  • zaburzenia napięcia mięśniowego,
  • obniżenie siły mięśniowej i zmniejszenie zakresu ruchu,
  • błędne wzorce ruchowe.